تفسیر سوره عنکبوت

سوره 29.‏ عنکبوت آیه 1-3

آیه       

الم
أَحَسِبَ النَّاسُ أن یُتْرَکُواْ أَن یَقُولُواْ آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ‏
وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُواْ وَ لَیَعْلَمَنَّ الْکَاذِبِینَ‏

ترجمه       
الف، لام، میم. آیا مردم پنداشتند که چون گفتند: ایمان آوردیم، رها  مى‏شوند و دیگر مورد آزمایش قرار نمى‏گیرند؟!
در حالى که بدون تردید کسانى را که پیش از ایشان بودند آزمودیم تا خداوند کسانى را که راست گفتند معلوم دارد و دروغگویان را (نیز) معلوم نماید.

نکته ها       
کلمه‏ى «فتنة» به معناى گداختن طلا براى جدا کردن ناخالصى‏هاى آن است و چون در حوادث و سختى‏ها، جوهره‏ى انسان از شعارهاى دروغین جدا مى‏شود، حوادث و آزمایش‏ها را «فتنه» مى‏گویند.

پیام ها       
1- ایمان، تنها با زبان و شعار نیست، بلکه همراه با آزمایش است.«أحسب... هم لایفتنون» (ادّعا کافى نیست، باید عملکرد را دید و قضاوت کرد.)
 سعدیا گرچه سخندان و نصحیت‏گویى‏
زعمل کار برآید به سخندانى نیست‏
 2- آزمایش، یک سنّت الهى در طول تاریخ است. «ولقد فتنّا الّذین من قبلهم»
 3- حوادث را تصادف نپنداریم؛ همه اسباب آزمایش ماست. «فتنّا»
 4- آشنایى با تاریخ و حوادث پیشینیان، مردم را براى پذیرش حوادث آماده مى‏کند. «من قبلهم»
 5 - دلیل آزمایش‏هاى الهى، عینى و محقّق شدن علم ازلى خداوند و جدا شدن مؤمنان واقعى و شکوفا شدن استعدادهاى درونى و به فعلیّت رسیدن آنهاست. «فلیعلمنّ... الّذین صدقوا و... الکاذبین»

توضیحات       
 سیماى سوره‏ى عنکبوت‏
 این سوره در مکّه نازل گردیده و شصت و نه آیه دارد. نامِ برخى از سوره‏هاى قرآن همچون بقره، فیل، نمل و نحل، برگرفته از نام حیواناتى است که در این سوره‏ها به گونه‏اى مطرح شده‏اند.
 در آیه 41 این سوره، بناىِ شرک همچون خانه‏ى عنکبوت سست و ناپایدار شمرده شده و لذا این سوره به عنکبوت نام گرفته است.
 این سوره درباره‏ى چند موضوع، مطالبى رابیان مى‏کند از جمله: ایمان، تکلیف بشر، آزمایش الهى، تاریخ برخى انبیا، نهى از مجادله‏ى غیر نیکو و تکیه بر غیر خدا.