شرایط شکسته خواندن نماز‌ در سفر

بر مسافر واجب است نمازهای چهار رکعتی (ظهر، عصر و عشا) را با شرایطی که خواهد آمد شکسته (دو رکعت) بخواند، و نماز صبح و مغرب شکسته نمی‌شود.
نافله‌ها را باید دو رکعت، دو رکعت خواند، مگر نماز وتر را که یک رکعت تنها است. نافله‌ها را می‌تواند نشسته بخواند ولی ایستاده بهتر است. در سفر نافله‌‌های ظهر و عصر و عشا ساقط است و نباید خوانده شود.

شرایط شکسته خواندن نماز‌
۱. سفر او به مقدار مسافت شرعی باشد یعنی رفتن یا برگشتن و یا رفت و برگشت او روی هم، هشت فرسخ شرعی باشد، مشروط به این‌که رفتن او کمتر از چهار فرسخ نباشد.
۲. از اول مسافرت قصد پیمودن هشت فرسخ را داشته باشد، بنا بر این اگر از ابتدا قصد پیمودن هشت فرسخ را نداشته و یا قصد پیمودن کمتر از آن را داشته باشد و بعد از رسیدن به مقصد تصمیم بگیرد به جایی برود که فاصله آن با مکان اول کمتر از مسافت شرعی است، ولی از منزل تا آن‌جا به اندازه مسافت شرعی است، باید نمازش را تمام بخواند.
۳. در بین راه از قصد خود مبنی بر پیمودن مسافت شرعی برنگردد، بنا بر این اگر در بین راه، پیش از رسیدن به چهار فرسخ از قصد خود برگردد یا مردد شود، حکم سفر بعد از آن بر او جاری نمی‌ شود، هرچند نمازهایی که قبل از عدول از قصد خود به‌صورت شکسته خوانده، صحیح است.
۴. قصد قطع سفر در اثنای پیمودن مسافت شرعی با عبور از وطن خود یا جایی که می ‌خواهد ده روز یا بیشتر در آن‌جا بماند، نداشته باشد.
۵. سفر از نظر شرعی برای او جایز باشد، بنابر این اگر سفر معصیت و حرام باشد، اعم از این‌که خودِ سفر حرام باشد مثل فرار از جنگ یا هدف از سفر، کار حرامی باشد مثل سفر برای راهزنی، حکم سفر را ندارد و نماز تمام است.
۶. مسافر از کسانی که خانه به‌دوش هستند، نباشد مانند بعضی از صحرانشینان که محل زندگی ثابتی ندارند، بلکه در بیابان‌ها گردش می‌ کنند و هر جا آب و علف و چراگاه پیدا کنند، می ‌مانند.
۷. مسافرت را شغل خود قرار نداده باشد مانند باربر، راننده و ملوان و غیره و کسی که شغل او در سفر است، ملحق به این‌هاست.
۸. به حد ترخص برسد.

منبع:پایگاه اطلاع رسانی مقام معظم رهبری