امامزاده سید حمزه‌/ تبریز

آرامگاه سید حمزه در محله ی سرخاب درکنار مقبرة الشعرا در خیابان ثقة الاسلام تبریز واقع شده است. نمونه های حجاری ظریف باقی مانده از این بقعه ، نشان دهنده عظمت بنای اولیه است. طاق مرمرین سر در صحن مدرسه که از چهار قطعه مرمر بزرگ تشکیل و در پیشانیآنآیه ای از سوره ی"الحجر" حک شده ، از این جمله است.

عرض طاق بقعه 183 و بلندی قسمت اصلی 120 سانتیمتر است. در بالای طاق سر در ، سنگ نبشته ی مرمرین دیگری به تاریخ 1279 هجری قمری نصب شده،که مربوط به زمان ناصرالدین شاه قاجار است.

ازاره های مرمرین دیوار شرقی دهلیز در دو طرف در ورودی آن قرار گرفته و بر روی  آنها نقوش زیبایی به شکل برجسته کنده شده که ظاهراً مربوط به دوره یآق قویونلو و ترکمانان است. به این ترتیب مشخص می شود که بقعه ی سید حمزه در تمام ادوار تاریخ از ایلخانان وترکمانان ، تا صفوی و قاجاریه مورد احترام بوده است.

نمای طاق مرمرین در ورودی بقعه،از شاهکارهای حجاری دوره صفویه وآینه بندی های طاق بالای صندوق قبر امامزاده بسیار چشمگیر است.

تاریخ بنای نخست بقعه 714 هجری قمری یعنی همان سال در گذشت صاحب مقبره است. وی سید جلیلالقدری به نام "ابوالحسن حمزه بن حسن بن محمد "  بود که همزمان با سلطان محمود غازان خان و سلطان محمد خدابنده ( اولجایتو ) می زیست و از احترام بسیار برخوردار بود.

درویش حسین کربلایی ، از بقعه و منضمات آن شامل مسجد،مقبره و مدرسه یاد کرده  و نوشته است که مصحفی بر روی قبر سید حمزه هست که می گویند به خط حضرت امیرالمؤمنین علی ( ع ) می باشد.

منبع: تبیان