ستاره ی خوزستان/ حضرت علی بن مهزیار اهوازی (ع)
«علی بن مهزیار اهوازی» کنیه اش ابوالحسن بود و متولد روستای «هندیجان» بود که از توابع «دورق» محسوب می شد، بعدها در اهواز ساکن شد. وی از صحابی خاص حضرت رضا (ع) و حضرت امام جواد (ع) و امام هادی (ع) به شمار می رفت و در نزد این امامان هدایت دارای منزلتی بس عظیم بود.
شرح حال این دانشمند بزرگ در منابع مهم رجالی بیان شده و همان گونه که مرحوم نجاشی بیان کردند کسی او را مورد سرزنش و نکوهش قرار نداده است.
شیخ طوسی در رجال خویش علی را از اصحاب حضرت رضا می داند و می فرماید:
«او دانشمندی مورد اعتماد و دارای اعتقادی راسخ و صحیح بود و از اصحاب امام جواد (ع) و امام هادی (ع) نیز به حساب می آمد».
از سید بن طاووس در کتاب «ربیع الشیعه» نقل شده که محمد بن علی بن مهزیار (پسر علی بن مهزیار) از سفیران و نمایندگان حضرت ولی عصر (عج) بوده است.
مقام محمود
علی بن مهزیار از خواص حضرت جواد (ع) بود و دوستی نزدیکی با حضرت داشت و بسیاری از روایات را که علی نقل می کند از امام جواد (ع) است. در موارد متعددی وی از جانب امام جواد (ع) مورد تمجید قرار گرفت و بارها حضرت دعای خیر خویش را نصیب علی ساخت.
روزی از روزها علی بن مهزیار نامه ای خدمت حضرت جواد مرقوم می دارد و از حضرت می خواهد که او را دعا کند حضرت طی نامه ای این گونه مرقوم می فرماید:
اما راجع به دعائی که از من خواسته بودی، تو نمی دانی که خداوند تو را در نزد من چگونه قرار داده که به خاطر محبتی که به تو دارم گاهی تو را به نامت می خوانم. خداوند آنچه را به تو روزی کرده به بهترین شکل پایدار گرداند و با خشنودی من از تو، او هم از تو خشنود گردد و تو را به آرزویت نائل گرداند و با همت خودش تو را در فردوس اعلی میهمان سازد. خداوند ترا حفظ کند و دوست بدارد.
اگر کسی بخواهد مقام و منزلت علی را در نزد ائمه دریابد یکی از بهترین راهها توفیعات و نامه هائی است که آن بزرگان برای او مرقوم فرمودند در نامه ای دیگر حضرت جواد (ع) علی بن مهزیار را این گونه مورد لطف و عنایت قرار می دهند:
«ای علی خداوند پاداش نیک به تو دهد و در بهشت خود ساکن گرداند و از ذلت و خواری در دنیا و آخرت بر حذر دارد و تو را با ما محشور فرماید ... اگر بگویم من کسی را مانند تو ندیده ام، امیدوارم که راست گفته باشم.»
آثار با برکت
شیخ طوسی می نویسد: «علی بن مهزیار اهوازی عالمی جلیل القدر و کثیرالروایه بود و برای او 33 کتاب است». مرحوم نجاشی کتاب های او را در کتاب رجالی خویش بر شمرده است:
«کتاب وضو»، «صلاه»، «زکات»، «صوم»، «حج»، «طلاق»، «حدود»، «دیات»، «عتق و تدبیر»، «تجارات و اجارات»، «مکاسب»، «تفسیر»، «فضائل»، «مثالب»، «دعا»، «تجمل و مروه»، «مزار»، «رد بر غلات»، «وصایا»، «مواریث»، «خمس»، «شهادات»، «فضائل مومنین»، «تقیه»، «صید»، «اشربه»، «نذور و ایمان» و «کفارات».
وی در میان راویان دیگر از جهت کثرت نقل حدیث همتا ندارد. آیت الله خوئی تعداد روایاتی را که وی در سلسله سندش قرار گرفته بالغ بر 6414 روایت می داند.
عاقبت عمر با برکت علی بن مهزیار بعد از سالیان سال زحمت و تلاش در مسیر احیای سنت اهل بیت عصمت و طهارت (ع) پایان پذیرفت و خورشید وجودش غروب نمود. گرچه از تاریخ وفات آن راوی جلیل القدر اطلاع دقیقی در دست نیست ولی سال رحلت او را حدود 254 هجری تخمین زده اند. اکنون مزار شریف آن راوی بزرگوار در شهر اهواز دارای بارگاه و بقعه ای مجلل است و همه روزه خیل مشتاقان را پذیراست و مردم با عشق اهل بیت مرقد آن راوی اهل بیت را زیارت می کنند.
منبع: 1doost.com
